Uit: de Gelderlander, voorpagina katern 'economie rivierenland', vrijdag 9 september 2005 – Auteur: Miriam van den Brand – Over dit soort artikelen

Dagelijks staan er zo'n 35 klanten aan de deur die hun hond willen onderbrengen in dierenpension De Bommel in Wadenoijen. Een pasjessyteem, speciaal ontwikkeld, zorgt dat alles gladjes verloopt.

Caroline van de Lagemaat heeft haar dierenpension geautomatiseerd. De klant krijgt een pasje, waarmee de hond in een wachtkooi kan worden gezet. Foto: Jan Bouwhuis

De honden zitten even in hokken. Ze hebben net hun eten gehad. Nu moeten ze een uurtje rusten om ervoor te zorgen dat hun maag niet verstoord raakt. Daarna kunnen ze de speelweides weer op. Elke dag zitten er zo'n 35 tot 40 honden in de dagopvang van dierenpension De Bommel in Wadenoijen. Daarnaast is er plaats voor 125 honden en 25 katten in het pension, waar mensen hun huisdier voor een langere tijd kunnen brengen. Dat zijn vooral Labradors, omdat eigenaresse Caroline van de Lagemaat die hondensoort fokt. De honden in de opvang zijn van alle soorten en maten.
Van de Lagemaat en de medewerkers van het pension hadden het tot begin dit jaar (2005) elke dag druk met het ontvangen van de dagpensionhonden, ze naar hun hokken brengen en 's avonds weer ophalen en aan de eigenaar meegeven.
Als er dan ook nog pensionklanten langskwamen die wilden horen hoe hun hond de vakantie had doorstaan, was het een gekkenhuis.
Van de Lagemaat ging daarom op zoek naar een oplossing en vond gehoor bij een van haar klanten, de directeur van Special Electronic Ways (SEW). "Ik had eerst het hele internet al afgecrosst om te kijken of er misschien al een systeem bestond waarmee ik mensen zelf toegang zou kunnen geven tot het pension, zonder dat ze overal kunnen komen. Er is niets op het gebied van dierenpensions. Er zijn wel pensions die hun klanten een sleutel geven, maar dat vind ik onoverzichtelijk. Je weet op een gegeven moment niet hoeveel sleutels in omloop zijn."
Samen met het bedrijf paste van de Lagemaat een computersysteem aan aan haar wensen. Klanten krijgen nu een chipkaart voor elke hond die ze naar de dagopvang brengen. De kaart opent de deur naar de wachtruimte. Daar kunnen eigenaren hun hond in een hok zetten. Een medewerker haalt het dier vervolgens op om het naar de spelruimte te brengen.
's Avonds gebeurt het omgekeerde. De klant geeft aan, in een schrift, op welke tijd de hond weer huiswaarts gaat. Een medewerker van De Bommel zet de hond weer in de hokken in de wachtruimte. Van daaruit kan het baasje de hond weer mee naar huis nemen.
Van de Lagemaat is enthousiast over het systeem. "Voorheen konden mensen hun hond op vaste uren brengen en halen. Dat betekende topdrukte. Het was ook minder flexibel, met de kaart kunnen mensen op elk moment hun hond halen of brengen."

Naast de drukte, was ook de administratieve rompslomp voor Van de Lagemaat reden een computersysteem te zoeken. "We werkten met strippenkaarten. Je weet hoe dat gaat, de ene dag zijn ze de portemonnee vergeten, de volgende heeft de echtgenoot de pas. Nu zit er een tegoed op de kaart."
De klanten vinden het systeem ook prima, zo blijkt uit een gastenboek. De angst dat het onpersoonlijk is, bleek niet gegrond. "Het komt maar zelden voor dat een klant niemand ziet", zegt Van de Lagemaat. "Daarnaast hebben we een camerasysteem. We zien de mensen binnenkomen. Als ze dat willen, zijn wij heel snel in de wachtuimte." Het pensionsysteem van De Bommel is uniek in Nederland. Van de Lagemaat heeft al meerdere eigenaren van pensions in het land rondgeleid. "Er zijn al pensions die hebben aangegeven ook wel iets te zien in het pasjessysteem. Ik vind het in elk geval ideaal."