Uit: Recreactie, oktober 2004, no. 10, pagina 22-25 – Auteur: Gerrit Jan Griepsma – Over dit soort artikelen

In het gemoedelijke Twentse land, vlakbij Markelo, weten steeds meer mensen camping/groepsaccomodatie De Bovenberg te vinden. Vroeger ontving de familie Scholten groepen vakantiegangers in de schoongemaakte verkensstallen, die in de winter weer dienst deden als verblijf voor de krulstaarten. Inmiddels hebben Gerrit en Gerrie Scholten hun laatste uitbreiding achter de rug en staat er een professioneel bedrijf. Maar de gemoedelijkheid is gebleven, benadrukken deze ondernemers.

Op zoek naar camping/groepsaccomodatie De Bovenberg in Markelo roept het landschap een sfeer van rust en vriendelijkheid op. Kleine boerderijen, weilanden omzoomd met bosjes, heuvels, smalle plattelandswegen. Aan het eind van zo’n weggetje, een paar kilometer buiten Markelo in het boerenland, weten steeds meer mensen De Bovenberg te vinden.
Gerrit, een nuchtere Tukker, vertelt met trots over zijn bedrijf. Zijn vrouw Gerrie vult aan, terwijl Dika, de vertegenwoordiging van de vorige generatie, licht werpt op het verleden. Regelmatig gaat de bel van de receptie.
Cliché of niet, gemoedelijk is het. Betekent dat ook kneuterig? Nee, dat niet. De Bovenberg heeft zich de afgelopen jaren flink ontwikkeld. De laatste uitbreiding is net klaar, er staat nu een camping van 104 plaatsen met de nieuwste snufjes, zoals een chipkaartsysteem en een gemetseld toiletgebouw in Twentse stijl.

Gerrie, Gerrit en Dika Scholten: professionele ondernemers die de gemoedelijkheid hoog in het vaandel houden

“Mijn opa en oma kochten in 1923 deze boerderij”, vertelt Gerrit Scholten. “De kwaliteit van het gebouw was niet best. Ze begonnen er een gemengd bedrijf met varkens, kippen en akkerbouw. Vanaf 1937 maakten ze ook plaats voor gasten. (…) Natuurlijk, ze wilden een centje bijverdienen, maar het ging hen vooral om de omgang met de mensen. Het waren gastheren van nature.” De gastheren uit Markelo hielden hun naam hoog door ook in de oorlog ‘gasten’ te verwelkomen. De mensen van de ondergrondse en de onderduikers hadden het goed op De Bovenberg.
Na de oorlog besloot de familie om hun recreatieve activiteiten gestaag uit te breiden. De boerderij bleek te klein om van te leven.
“In het begin sliepen de gasten gewoon in het losse stro”, vertelt Dika. “Later maakten we zelf strozakken, dat sliep al wat luxer. (…)” In de winter mochten de beesten er weer in en zo ging dat tot in de jaren zeventig. Daarna maakten de varkens definitief plaats voor de groepen. Ondertussen verschenen eind jaren vijftig de eerste tenten op De Bovenberg. In de jaren zeventig werd het een echte mini-camping, met 15 plekken en stopte de familie Scholten definitief met het boerenbedrijf.

Twentse Stijl

Er kwam een kink in de kabel. Na een rapportage van een adviesbureau wilde de gemeente het liefst dat De Bovenberg verdween. “Ach, de gemeente liet zich meeslepen in dat advies. Toen wij met behulp van RECRON een schade-eis indienden was het al snel van tafel. Maar uitbreiden mochten we niet, totdat 14 jaar geleden met een andere burgemeester wel een gesprek mogelijk was.”
Eind jaren tachtig werden gemeente en De Bovenberg het eens over een uitbreiding in drie fasen. De laatste uitbreiding naar 104 plaatsen is dit jaar afgerond. Het nieuwe veld is ruim van opzet. “We wilden echte ruimte en dat betekende voor ons plaatsen van 15 meter breed. Ook als alle plaatsen bezet zijn dan is hier nog ruimte genoeg. Om deze uitbreiding compleet te maken hebben we er een toiletgebouw neergezet wat in Twentse stijl gebouwd is. Veel hout en gemetselde muren maken het tot een gebouw wat hier past.”

Chipkaart

De combinatie van gemoedelijkheid en professionaliteit is daarmee op het nieuwe veld nog eens onderstreept. De ruimte op het veld geeft de camping een vriendelijke en rustige sfeer. Het markante toiletgebouw is opvallend in het recreatieve landschap van Nederland. In het gebouw vallen de chipkaartlezers op.
“Via ons chipkaartsysteem kun je hier warm water gebruiken. Met dezelfde chipkaart kun je de slagboom bedienen, in de winkel en bij de receptie betalen en ook is er de mogelijkheid om er een registratie mee op te zetten. Als er bijvoorbeeld regelmatig iets vernield wordt in je toiletgebouw kun je zien wie er om die tijd geweest is. Ik weet niet of dat voor De Bovenberg interessant is, maar het is prettig om te weten dat dit systeem aan alle kanten uitgebreid kan worden.” Gerrit Scholten wijst er ook op dat bijvooorbeeld het douchegebruik te sturen is met dit systeem. “Als je de pieken in het douchen wilt bestrijden kun je met behulp van dit systeem het warme water op bepaalde tijden duurder maken dan op andere tijdstippen van de dag.”
Naast de camping draait de groepsaccommodatie prima. De Bovenberg richt zich daarbij vooral op scholen, families en sportweekenden. Gerrit Scholten vertelt dat hij de groepen redelijk streng benadert, maar kwaad worden zal hij niet gauw. “Als je je snel irriteert dan moet je dit werk niet doen, maar ik ben wel duidelijk en dat werkt. Als een groep kinderen te luidruchtig is, dan ga ik erheen en vraag maar eens even wie hier nu eigenlijk de baas is. En ach, de meeste kinderen zeggen dan gedwee: ‘U bent de baas meneer’. En altijd met een smile op mijn gezicht, mij krijgen ze niet zo gauw gek.”

Camping en Groepsverblijf De Bovenberg is gebruiker van een toegangscontrole- en betaalsysteem met chipkaarten, geproduceerd door SEW. Voor meer info: www.debovenberg.nl.